… uit Erp, een 91 jarige oud-CHV-er met een bijzondere hobby. Harrie maakt fraai houtsnijwerk op panelen of soms als beeld. Zijn werk is te zien op 5 en 6 november 2011 in het oude CHV-gebouw aan de Noordkade in Veghel.
Intro
Om in de toekomst te kunnen kijken, moet je het verleden kennen. SIEMei (Stichting Industrieel Erfgoed Meierij) laat een gedeelte van onze industriële geschiedenis in de ruimste zin zien. En dat in een markant industrieel complex aan de Noordkade. Het museum steunt op vele vrijwilligers en de collectie breidt zich gestaag uit. Er is een mooi ontvangstzaal, waar ook bijeenkomsten en feesten kunnen plaatsvinden. Er worden op aanvraag rondleidingen gegeven.
In het weekend van 5 en 6 november is er een speciale expositie genaamd “Uit het juiste hout gesneden”. Het werk van Harrie Ketelaars staat dan centraal. Dit gebeurt in samenwerking met het in hetzelfde gebouw gevestigde atelier “De Schets.”
Harrie, wil je jezelf even voorstellen?
Natuurlijk, ik ben geboren in 1920 in Dinther, maar op 4-jarige leeftijd al naar Erp verhuisd. Onze oude boerderij aan de Bolst staat er nog, ik heb er ook een mooi paneel van gemaakt. Na mijn mulopleiding bij de broeders in Veghel, ging ik op 16-jarige leeftijd aan het werk bij de CHV als poetser in het magazijn. Het was toen crisistijd, dus ik was blij met elk baantje, ik verdiende elf gulden in de week voor 48 uur werken. Dit bedrag was hard nodig in ons gezin van tien kinderen, want mijn vader was al vroeg gestorven.
Via een baantje als noodhulp bij de afdeling zaai- en pootgoed, werd ik in 1941 chef van het magazijn van de sectie Zaai- en Pootgoed. Omdat ik onmisbaar was, hoefde ik niet naar Duitsland om in de oorlogsindustrie te gaan werken. Mijn verdere werkzame leven heb ik doorgebracht bij de CHV. Ik ben er mee vergroeid. Ik ben nu 91 jaar en gelukkig nog fit. Helaas heb ik mijn vrouw en ook een paar kinderen verloren.
Harrie KetelaarsWanneer ben je met houtsnijwerk begonnen?
In 1960, mijn eerste werk was een paardenkop, het werk staat nog bij mij in huis. Ik heb er geen opleiding in gehad. In de tuin staat “Ons Hokske”, mijn atelier. Daar heb ik heel wat uren zitten beitelen, gutsen en schuren. Mijn vrouw was drukdoende met handwerken en waardeerde mijn houtsnijwerk ook heel erg. Zij stond er 100% achter.We hebben allebei bezige en creatieve handen.
Hoe ga je te werk?
Ik heb geen specifieke voorkeuren voor bepaalde afbeeldingen of houtsoorten. Ik zie een stuk hout, een afbeelding en denk: “Nou, dat wil ik maken.” Ik gebruik allerlei soorten hout: noten, appel, kersen, tropische houtsoorten, eiken. Soms krijg ik van iemand een boom, die ik laat zagen. Soms koop ik hout. Eerst breng ik de afbeelding over op het houten paneel en daarna begint het intensieve werk met allerlei houtsnijwerkgereedschap. Met een werk ben ik soms wel een maand bezig.
Laat eens wat werk van je zien.
Hier hangen de wapens van al onze provincies. Heel precies gemaakt op schaal. Daar zit veel tijd in. Verder heb ik nogal wat panelen met boerderijen en boerentaferelen: ploegen, maaien, zaaien, smeden, dorsen. Soms werk ik in opdracht. Hier staat een paneel gemaakt met een bierwagen met Engelse trekpaarden ervoor. Een gedeelte van mijn werk is in Engeland, Canada en natuurlijk hier in eigen land. Een paar van mijn werken heb ik geschonken aan museum SIEMei.
Jarenlang heb ik mijn werk geëxposeerd op tentoonstellingen van “Open Dag Hout”, georganiseerd door Centrum Hout Nederland, een vereniging voor houtsoortenverzamelaars, in Amsterdam, Groningen, Amersfoort, Delft en andere steden.
Is er ook jong talent in de houtsnijwerkkunst?
Nee, helaas, ik zie weinig opvolgers. Ik zie houtsnijwerkers uit mijn kring geleidelijk allemaal dood gaan: Toontje Bolwerk, een collega in Hoofddorp, een klant in Den Bosch, Harrie van Doorn, houtsnijder Harrie van Lankveld uit Venhorst. Er komen geen nieuwe houtsnijders. Blijkbaar willen mensen liever werken met gereedschap met een stekker. Het moet allemaal snel en dit werk is ambachtelijk en vereist vakmanschap en geduld.
Wat heeft het je opgeleverd?
Nou, in geld niet zoveel. Maar het is een fijne vrijetijdsbesteding, heel ontspannend en ik krijg een kick van een mooi zelfgemaakt product. En dan volgt de inspiratie voor een nieuw paneel vanzelf. Kijk hier heb een fotoalbum met afbeeldingen van mijn werk.
Harrie, je rookt ook nog pijp?
Jazeker, ik zal er eentje stoppen en aansteken. Ik had thuis een hele verzameling van pijpen, sigarendozen, tabaksdozen en aanverwante artikelen. Hier heb ik nog een opiumpijpje uit India, maar ik heb er nooit meegerookt. Ik heb alles aan de SIEMei gegeven. Roken is intussen een beetje uit, dus dit is mooi voor ons nageslacht. Maar onthoud: “Een roker is geen onruststoker” en “Wie de pijp niet roken kan, kent er het genot niet van”.
Tot slot
Een boeiend gesprek met een spraakzame, vlotte verteller over zijn CHV-tijd, zijn hobby en de resultaten daarvan. Wil je het werk van Harrie zien. Noteer 5/6 november in je agenda en kijk op www.deschets.nl en www.siemei.nl
Bron: www.veghelinbeeld.nl